ściany z betonu komórkowego

beton komórkowy

Produkcja betonu komórkowego zaczęto pod koniec XIX stulecia. beton komórkowy jest to materiał budowlany, rodzaj betonu lekkiego otrzymywanego w wyniku wprowadzenia gazu, zazwyczaj powietrza pod właściwym ciśnieniem do cementowej mieszanki plastycznej, w efekcie czego tworzą się w nim pory jednorodne, nazywane komórkami. Funkcjonują dwa sposoby wprowadzania powietrza: w wyniku reakcji chemicznej – przeważnie aluminiowy proszek wprowadzony do cementu czyli gazobeton albo przez dodanie do mieszanki czynnika pianotwórczego, który wprowadza pęcherzyki podczas mieszania przy dużej prędkości - pianobeton. Beton komórkowy wykazuje wysoką odkształcalność cieplną oraz wilgotnościową a także wysoki skurcz.
Jedną z najcenniejszych cech betonu komórkowego jest jego niewielka masa objętościowa. Dzięki swej małej masie możliwa jest adaptacja istniejących już miejsc, np. zabudowa poddaszy a także strychów, w których niedozwolone jest nadmierne obciążanie powstałych wiele lat temu konstrukcji. Ważny jest także fakt, że większość murarskich prac robiona jest ręcznie i masa przenoszonych elementów gra istotną rolę. beton komórkowy jest znacznie lżejszy tak od cegły jak i kruszywowego betonu, a przy budowie ścian jednowarstwowych z reguły nie potrzeba stosować materiałów izolacyjnych, co wpływa na fakt, że jest on niezmiernie atrakcyjny kosztowo. Wybierając beton komórkowy H+H wybiera się na oszczędny system wznoszenia budynku wraz z produktami charakteryzującymi się najwyższym poziomem jakości. Dokładność wymiaru, prostota obróbki oraz najwyższa izolacyjność ścian powodują, że koszt wykonania gotowej ściany z betonu komórkowego jest najniższy.